Zezwolenie
Zezwolenie
Opowiadanie to mówi o cywilizacyjnej roli mężczyzn. Pędzą, gnani wewnętrznym nakazem. Burzą cywilizacje i tworzą nowe.
Oto początek opowiadania:
Jechali w śnieżnej kurzawie, pokonując opór wiatru. Chłodne podmuchy wciskały się pod brunatne opończe, wzdymając je, więc wyglądali jak drapieżne ptaki. Gnał ich nakaz. Czerwone niebo wisiało nisko nad głowami, miękka ziemia, nie stworzona do końca, uginała się pod kopytami zwierząt.
Zostało wydrukowane w Fantastyce o tej okładce obok. Nie zostało zrozumiane, tak jak je napisałam. Zdarzyło się więc trochę kłopotów. Ale to było dawno i minęły, a opowiadanie pozostało i mówi o czymś ważnym.
